Verkiezingen in de VS

In de herfst van 2008 hield ik voor De Standaard een blog bij over de verkiezingen in de VS.

Lees hier: http://standaard.typepad.com/in_alle_staten/washington_dc/

belgië heeft afgedaan

De oproep van enkele academici om belgië te redden (België heeft toekomst, DS 13 mei) heeft me verbaasd en verheugd. Verbaasd omdat de argumentering (door intellectuelen!) onbestaande of zeer slecht is. Verheugd om net dezelfde reden. Holle slogans, verdraaide feiten, en al te doorzichtige sofismen, dat is de essentie van de oproep. Dat is ook wat deze staat in leven houdt. Desondanks sleept deze fundamenteel ondemocratische staat zich naar zijn einde. Wereldvreemde (hun belgië komt niet overeen met de werkelijkheid) intellectuelen zullen dat niet kunen beletten.

De schrijvers vinden belgië “een zeer waardevol samenlevingsmodel”, maar geven geen enkel voorbeeld daarvan. Hier enkele suggesties uit heden en verleden. Hebben zij het misschien over het misprijzen dat de oorspronkelijke bevolking van Brussel ontvangt van (veel leden van) het herenvolk dat hen tot een minderheid in eigen hoofdstad heeft herleid? Of hebben zij het over de weigering van de Franstaligen om de splitsing van BHV (niet dat die nodig is in een democratie omdat de meerderheid die wel wil) en de taalintegriteit van Vlaanderen (iets wat zij als vanzelfsprekend vinden voor Wallonië) te aanvaarden? Of hebben zij het over de zo geslaagde verfransing van Wallonië dat de Walen met een enorm identiteitsprobleem zitten en over de (gelukkig) deels mislukte pogingen om ook Vlaanderen te verfransen? Of hebben ze het over de haatcampagne van de RTBF (waar we nooit een woord Nederlands horen) en Le Soir tegen Vlaanderen? Leuk samenlevingmodel dat belgische!

Waar halen zij het dat twee onafhankelijke staten betekent dat die elk op zichzelf zullen terugplooien? En waarom kan men enkel solidair zijn als de staat belgië heet en niet Vlaanderen, dat jaarlijks 10 miljard euro naar het nabije zuiden stuurt, terwijl het verre zuiden het veel meer nodig heeft? Zijn Zweden en Noorwegen minder solidair na hun vreedzame scheiding in 1905? Waarom zou een belgisch overlegmodel meer solidair zijn dan een Vlaams en voor meer politieke stabiliteit zorgen dan een Vlaams model? Hebben de schrijvers wetenschappelijke gegevens daarover? Blijkt niet uit de feiten dat belgië elke politieke werking verlamt? Steeds opnieuw moet er gezocht worden naar compromissen waar de meerderheid van dit land zich niet in vindt. Democracy, anyone?

Ik ga wel akkoord met “de politieke crisis van de voorbije jaren is de uiting van het falen van de huidige politieke elite en haar communautaire aanpak.” Maar wat is die aanpak? De doelstelling is volledig verkeerd. Men wil belgië “redden” ten koste van werkelijk alles (incompetente ministers mogen blijven zitten om het etnische evenwicht niet in gevaar te brengen) in plaats van de belangen van beide volkeren te behartigen. Men wil “onderhandelen” terwijl de Franstaligen hun belgische privileges nooit goedschiks zullen afstaan, zoals opnieuw werd bewezen de voorbije twee jaar.

“Als we er in België niet in slagen om samen te leven over de taal- en culturele grenzen heen, wat moet er dan van het Europese project worden?” De EU is een samenwerking van onafhankelijke staten, een confederatie, die enkel kan overleven als men de verschillende volkeren hun zelfbeschikking laat behouden. Te gek om belgië als voorbeeld voor de EU te zien. De pogingen van sommigen om het tot een federatie om te vormen, zijn het begin van het einde van de EU. De EU zal niet-belgisch zijn of ze zal niet zijn. België is niet in staat recht te doen aan het “verschil”, zo dierbaar voor de schrijvers. België zal dus niet zijn.

Niet enkel de ondertekenaars maar ook de Belgavox-deelnemers zijn niet te beroerd om leugens of onzin te spuien. Belgavox-voorzitter Stijn Kolacny bestaat het het concert niet politiek te noemen (en VRT en RTBF schenden hun politieke neutraliteitsplicht door het te sponsoren) en hofnar Bart Peeters vindt dat er geen reden is om van belgië een ex-Joegoslavië te maken. Bart hoeft geen schrik te hebben. De Vlamingen hebben geen gewelddadige traditie. Beseft Bart dat in zijn analogie de Franstaligen de Serviërs zijn, die Joegoslavië kapot hebben gemaakt met hun imperialisme?

Mijn collega’s noemen zich “onverneden progressief.” Maar wat is er progressief aan het behoud van een constructie die opgezet werd om de etnische verschillen van de beide volkeren te verdrinken in een gezamenlijke verfransing en zich daar nog steeds niet voor heeft verontschuldigd? Wat is er progressief aan het bestendigen van instellingen die de democratische zelfbeschikking fnuiken? Wat is er progressief aan retoriek over mensenrechten wanneer men negeert dat die pas kunnen uitgeoefend worden als men zich politiek in zijn taal en eigenheid beschermd weet. Wat is er progressief aan het collaboreren met een regime wiens symbool de monarchie is, die enkel de dictatuur als meest ondemocratische staatsvorm moet laten voorafgaan? Het achterhoedegevecht dat de ondertekenaars leveren, het zich terugplooien op vermolmde structuren, zal de vooruitgang niet tegenhouden. Het is een laatste sputtering van belgisch conservatisme. Het is belgisch-reactionair.